Afgelopen donderdag was er in de Worm van Rotterdam een Let’s Talk Design avondprogramma. Een initiatief van verschillende mensen in de grafische wereld. Dit keer kwamen 3D animators, kunstenaars en illustrators aan het woord. Ze deelde met ons het verhaal van hun jeugd, hun portfolio en hoe ze hier zijn gekomen. De valkuilen van het vak kwamen ruimschoots ter spraken. Learn from their mistakes..
3D animatie, print en video
De eerste spreker was Rizon Parein een 3D animator en grafisch vormgever. Zijn vader was een uitvinder op het gebied van speelgoed. Ondanks dat zijn vader nooit gigantisch was doorgebroken ging hij door tot het einde van zijn carrière. Het moeilijkste vond hij het om die wereld los te laten. Door alle testmodellen in zijn jeugd is hij zich gaan fascineren in 3D objecten en effecten.
Door zijn speelse jeugd kon hij tijdens school zijn aandacht er niet bij houden. Hij verliet school op een vroege leeftijd en begon met graffiti. Helaas betaalde het slecht en moest hij overstappen om toch nog genoeg geld te verdienen. Zijn droom was om vanuit huis te kunnen werken, geen baas boven hem te hebben en met lage instap kosten te werken. Naar zijn mening passen bazen jouw design aan naar hun eigen smaak en kijken niet naar het totaal plaatje wat beter is voor de klant. De meerderheid van de tijd verprutsen ze jouw designs. De design wereld helaas is geen roman.
Art directors proberen je naar een bepaalde richting te sturen. Bij moodboard sessies hebben ze meestal al onderzoek gedaan en sturen je (onbewust) een creatieve kant uit. Terwijl jij creatief bezig lijkt te zijn ben je onbewust andermans campagnes en ideeën aan het her-ontwikkelen.
Wanneer reclamebureaus jou uitnodigen voor een project zijn ze 90% van de tijd super enthousiast van jouw portfolio, maar het moet wel volgende week af zijn, gedaan worden op een klein budget en uiteraard is deze klant ZO ONTZETTEND belangrijk voor je netwerk. Wanneer je deze klus aanneemt kan het echt deuren openen. *ahum* Het is altijd een hele flexibele klant. Wat achteraf altijd een leuk sprookje blijkt te zijn.
Hij gaf een voorbeeld van BMW waar hij een 3d poster voor moest maken. De auto op een witte achtergrond met een cardio hartslag op de achtergrond. Wat een snelle en goedkope klus moest zijn bleek 30 aanpassingen van hem te vragen. Het lijntje iets dunner, dikker, meer glow, meer vakantie licht, andere grond, tegels, diepte effect, zwarte achtergrond, grijze en blauwe en toch maar weet witte achtergrond. Ga zo maar door… Uiteindelijk stuurde hij uit frustratie een gecrashte BMW met een grafsteen erop. De conclusie was uiteraard dat het project over het budget ging, 5 weken langer duurde en de klant nooit meer terug zag. Naar mijn mening heeft hij zichzelf in de voet geschoten toen hij de gecrashte auto naar de klant toestuurde. Ondanks de frustratie van 30+ correctie rondes is het niet professioneel om een werkrelatie zo te behandelen. Tenzij de klant je er niet voor betaald.. of humor heeft.
Omdat hij ging experimenteren met fotorealisme kwam hij in de trend van neon letters terecht. Door vrij werk kwam zijn expertise echt aan het licht. Hij maakte het drive logo in neon letters en kreeg horde fans over zich heen. Zijn design ging viral en kreeg daardoor meer waardering en klanten. Dus maak creatieve projecten die je skill-level naar het volgende niveau brengen.
Door de jaren heen is hij gewoon zelf gaan leren en experimenteren. Hij heeft flyers gemaakt voor de grootste clubs, 3d letters, animatie product video’s, merkvideo’s, product posters in een 3d omgeving, neon letters en nog veel meer. Door de jaren heen heeft hij voor grote namen zoals Toyota, BMW, ING, FIFA, Smirnoff en Nike gewerkt.
Creatief bureau
De tweede presentatie werd gehouden door Kok Pistolet. Een creatief duo die op de kunst academie al begonnen met hun eigen bedrijfje. Om als nieuw duo bekend te worden kwamen ze op een prijs. Ze maakte een zogenaamde prijs “De gulde sneede”. Een belachelijke prijs die leek op een vrouwelijk geslachtdeel. Een likje gouden verf eroverheen en het plan was bijna klaar. Ze wisten een kunstenaar te strikken om deze prijs aan hunzelf te overhandigen bij de opening van hun eerste studio. Ze brachten een persbericht uit en stuurde het naar alle grafische vakbladen van Nederland. Tot hun verbazing namen ze bladen het klakkeloos over en kregen zo hun exposure. Toen moesten ze er uiteraard mee doorgaan.. Dus rijkte nog 10 nep prijzen uit op een awardshow. Ze maakte aparte introductie video’s voor de Dutch Design Awards waar ze momenteel zelf voor genomineerd zijn. Dus ben jij een startende designer? Verzin iets geks om bekend te worden!
Binnen de kortste keren hadden ze klanten. Eerst een toneelgroep De warme winkel waar ze posters voor maakte. Posters met bestaande fotografie die ze verknipte of waar ze overheen schilderden. Ze creëerde een huisstijl met blok formatie die herkenbaar zou zijn door de stad heen. Veel geschilderde typografie en een vrije stijl. Ze kwamen met de klant in botsing omdat ze meer willen vertellen met de posters. En de toneelgroep gewoon kaarten wilde verkopen. Dus waren de eind resultaten steeds meer gefocust op de informatie en minder op het verhaal.
Ze gebruikte veel bestaand beeldmateriaal omdat de toneelstukken gingen over belangrijke gebeurtenissen door de jaren heen. Uiteindelijk kwam er een rechtzaak tegen de toneelgroep omdat ze beeldmateriaal gebruikte met een patent erop. (Kunst van een beroemde schilder) Dus leg je klant goed uit wat de consequenties kunnen zijn.
Voor de Ekko store maakte ze een creatieve poster. Echt een zoektocht door de stad heen. Ze hadden een poster gemaakt met allemaal armen die naar links wezen en aan de ander kant allemaal naar rechts wezen. Ze hingen ze op door heel de stad en haalde met verf de armen weg die niet de juiste route aanwezen. Dus dan kon je door de stad fietsen en de posters volgen. Bijvoorbeeld de derde rechts, vierde links, tweede rechts en je was bij de winkel! Een tijdrovend werkje maar ontzettend effectief. Mensen wisten de Ekko te vinden en werden overal herinnerd.
Illustraties en video’s
Als derde spreker was Bart Aalbers aan het woord. Een jonge illustrator geboren en getogen in Rotterdam. Hij is omgekeerd begonnen. Hij begon met grafisch ontwerpen en is daarna pas gaan tekenen. Officieel is hij afgestudeerd voor webdeveloper en kan dus websites programmeren. Maar vond al snel uit dat daar zijn passie niet lag en besloot dus om zijn leven om te gooien.
Zelf ondervond hij dat er te veel stress lag op zijn werk. Hij vond altijd wel een puntje van kritiek op zijn eigen ontwerpen. (Wat echt nergens voor nodig is.) Net als vele creatieve kwam Bart in een creatieve blokkade terecht. Er was te veel druk om net zo goed te worden als de beste van Nederland. Hij verloor zijn plezier in het werk. Zijn presentatie ging voornamelijk over hoe hij weer op een creatief pad terecht kwam. Gewoon door te doen waar hij gelukkig van werd. Hij begon met illustreren omdat daar zijn passie ligt.
Hij begon met designs te maken voor t-shirts. Hij zat in de Punk Rock scene en voelde zich daar thuis. Mensen betaalde elkaar niet maar deden gunsten voor elkaar, jij een cd-hoes/flyer en ik geef jou bier ervoor terug. Dus in de begin jaren heeft hij waarschijnlijk behoorlijk dronken getekend en geïllustreerd. Daarna begon hij creatieve artikelen te bedrukken met zijn werk. T-shirts, boekjes, tassen, kussens, schoenen, skateboards.
Pas toen hij zijn eigen ontwerpen terug zag bij mensen die hij totaal niet kende kreeg hij waardering voor zijn werk. (Waar hij heel enthousiast achteraan is gelopen om foto’s van te nemen. Aaaahw zielig meisje. Maar ik had precies hetzelfde gedaan) Want als vrienden of familie je ontwerpen dragen dan is dat een compliment maar het zelfde gevoel als je moeder je verteld hoe geweldig je bent in ALLES wat je doet. Zijn tip is dan ook om op alledaagse objecten te gaan tekenen. “Doodle it up!” Leer een nieuwe techniek zoals zeefdruk en experimenteer op nieuwe design vlakken.
Daarnaast vind hij het belangrijk om iets creatiefs te doen met je familie of vrienden. Hij ging zelf met zijn oma “mustache” kussens in elkaar zetten. Die uitermate populair bleken te zijn. (Ideaal voor mo-vember.) Je laat zien aan je omgeving wat jou passie is en kan zo op een leuke manier waardevolle herinneringen vastleggen.
Hij begon steeds meer te schetsen. Op kleine stukjes papier. Hij had altijd wel wat mee en vond inspiratie in het dagelijkse leven. Door normale situaties grappig te maken begon hij steeds meer a-la-minute te kunnen tekenen.
In het begin scande hij al zijn tekeningen in. Tegenwoordig kan hij uren spenderen aan het maken in een verfkwast in photoshop. (Hier zijn gewoon sites voor zoals http://www.brusheezy.com/)
Voor Bart was social media een ideaal platform om zijn doodle’s te etaleren. Hij maakte een instagram en Facebook account aan waar hij kon kijken wat mensen van zijn werk vonden. Hij begon volgers op instagram uit te nodigen om grappige foto’s te taggen met #drawthis. Dan koos hij er eentje uit en ging dat plaatje tekenen. Echter ondervond hij dat mensen op social media geen blad voor de mond hebben. Mensen begonnen te eisen om een tekening. “Where’s my drawing!!” Terwijl het gewoon een vrij en luchtig initiatief moest blijven. Hij begon zich verplicht te voelen en dat was juist wat hem een creatieve blokkade had gegeven. Zijn volgers kregen het gevoel alsof zij recht hadden op art. Dus werd het tijd voor een nieuwe uitdaging. (Uiteraard waren er ook vele positieve reacties en blijft hij af en toe doodles posten. Volg bart via instagram.)
Daarna begon hij zijn week te illustreren. In plaats van een dagboek pakte Bart zijn black book. (I love a good black book) Deze doodles brachten hem op een nieuw idee. Door video’s te maken van zijn illustraties kon hij een nieuwe techniek leren. Het leert je anders denken en kijken naar een project. Hij heeft dan ook erg gave video’s gemaakt zoals voor booking.com. “WOW”
Bart en een vriend deden mee aan live evenementen waar een camera boven een witte achtergrond hing. Mensen om hem heen gaven grappige ideeën en zei wisten deze dan ter plekke te veranderen in een verhaal.
Hij vindt het prachtig om oude illustraties te verzamelen. Hij bestudeert de tekenstijl en probeert die na te bootsen. Zelf heeft hij een voorkeur voor kleur beperkingen. Hoe minder kleuren hoe creatiever je moet zijn in je illustraties. (Ik vind het een prachtige stijl en ga er zelf ook zeker wat mee doen) Bart geeft dan ook deze tip: illustreer alsof je voor kinderen aan het tekenen bent. Zo begrijpt iedereen het op 1 oog opslag. (Wat hij uitstekend heeft bereikt in een illustratie voor Mangrove over mobile users) Zelf gaf hij aan dat het erg moeilijk is om met deze kunstvorm je brood te verdienen. Maar als je goed genoeg wordt uiteindelijk met veel tevredenheid terug gaat kijken op deze tijd.
Hij sloot af met deze nu al legendarische qoute.. “Do what you love and stop comparing yourself to the Beatles because you are never going to be THAT good!”
Over het algemeen was het een inspirerende avond vol met inspiratie en zeker voor herhaling vatbaar. Mij heeft het zeker geïnspireerd en ga dan ook zeker wat met de tips doen. (Doodle day coming up!) Dus ben jij een jonge ontwerper dan is dit zeker een evenement waar je bij wilt zijn. Meestal worden ze in Antwerpen gehouden, maar wellicht komen ze binnenkort weer snel terug naar Rotterdam.
Dus..hoe wordt je gevonden als nieuwe designer?
Wat adviseren deze succesvolle ontwerpers?